خشم خدای متعال
1) پیامبر خدا صلی الله و آله : هرکس نمازی را نخواند ، خداوند متعال را می بیند که بر او خشم ناک است
تباه شدن عمل
2) پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : هرکس نماز را از روی قصد ترک کند ، خداوند عملش را تباه می کند
زرراه
3) از امام صادق علیه السلام دربارهاین گفته خدای جل جلاله پرسیدم :هرکس به (ارکان ) ایمان کفر ورزد ، بی گمان عملش تباه است : فرمود ترک کردن کاری که بدان اقرار دارد که از آن جمله ترک نماز بی هیچ بیماری و گرفتاری است
کفر
4) پیامبر خدا صلی الله و علیه و آله : هرکس نماز را عمدآ ترک کند . آشکارا کفر ورزیده است
5) پیمان میان ما و آنان . نماز است . پس هرکس آن را ترک کند کافر شده است
6) کسی که نماز نمی گذارد دین ندارد
7) کسی که نماز نمی گذارد بهره ای از دین نبرده است
8) ( مرز ) میان بنده و کفر ترک نماز است
9) مرز میان بنده و کفر ، ترک نماز است
10) هرکس نماز را ترک کند و به پاداش آن امید نورزد و از عذابش نهراسد ، اهمیت نمی دهم که یهودی ، مسیحی و یا مجوس میرد
11) میان مسلمان و کفر . جز این نیست که نماز واجب را از روی قصد ترک کند و یا به جهت سبک شمردن آن را نخواند
12) امام صادق علیه السلام : مردی نزد پیامبر آمد و گفت : ای پیامبر خدا مرا سفارش کن فرمود : نماز را از روی قصد وامگذار که هرکس آن را از روی قصد ترک کند . دین اسلام او را وارهیده است ( مسلمان نیست)
13) پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم در سفارش به معاد : هرگز نماز واجب را از روی قصد ترک مکن ، که هرکس نماز واجب را از روی قصد ترک کند خداوند تعهدی در برابر او ندارد
14) امام صادق علیه السلام : به کسی که از گناهان بزرگ پرسیده بود - فرمود : ترک کردن نماز از روی قصد یا هر آن چه خدای جل جلاله واجب کرده است ، زیرا پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود : هر کس نماز را از روی قصد ترک کند از پیمان خداوند جل جلاله و پیمان پیامبرش بیرون رفته است
15) امام علی علیه السلام : تفاوت میان مومن و کفر ،نماز است . پس هرکس آن را ترک کند و ادعای ایمان کند . عملش او را تکذیب می کند و گواهی از خودش بر خود اوست
16) امام صادق علیه السلام - در پاسخ به این پرسش : چگونه زناکار را کافر نمی نامید و ترک کننده نماز را کافر می نامید و دلیل آن چیست ؟ فرمود چون زناکار و مانند آن ، به جهت غلبه شهوت آن را انجام میدهد و ترک کننده نماز فقط از روی سبک شمردن . آن را ترک می کند
(1) در صحیح بخاری و سنن نسایی و مسندابن حنبل چنین آمده است :
نماز عصر را ترک کند
(2) در عوالی اللالی قید ، آشکارا نیست
(3) متن دعایم الاسلام چنین آمده است : کسی که نماز را ترک کند نصیبی از اسلام ندارد
در الترغیب و الترهیب چنین آمده است : از روی قصد ترک نماز مکنید که هرکس آن را از روی قصد ترک کند از دین خارج شده است
(5) در مستدرک علی الصحیحین در انتهای حدیث افزوده است : دو پیامبرش نیز تعهدی ندارد